De last van lof: waarom we complimenten niet geloven

↓
​

Lieve Reader,

Het irritantste aan een compliment krijgen, is dat een stem in je hoofd het niet gelooft.

Ja, het zal allemaal wel dat je mijn boek geweldig vindt. Maar op elke pagina waar ik naar kijk, zie ik wel drie punten die me echt laten walgen van amateurisme en cringe.

Dit had ik ook al op mijn kantoorcarrière.

Ja, ik doe ook maar wat hoor, zei die stem in mijn hoofd na een compliment over mijn adviseurscapaciteiten.

Dit heeft een naam en die ken jij waarschijnlijk ook.

Imposter-syndroom.

Als je heel goed gitaar kan spelen, vergelijk je jezelf met mensen die het nog beter kunnen. Die net iets sneller kunnen pielen, of melodieën kunnen verzinnen. Daarom heb je altijd het idee dat je niets kan. Terwijl 90 procent van de wereld niet kan wat jij kan.

Er zit ook een andere kant aan het imposter-syndroom. Dat zijn mensen die er totaal geen kaas van hebben gegeten, en daardoor juist wel denken dat ze er heel goed in zijn.

Zeg maar iedereen met een mening over virussen, economie en het onderwijs of die brand in LA.

​

Comedian Bill Burr had er goed commentaar op in de show van Jimmy Kimmel:​

Dat je zelf elke dag in een auto rijdt, wil nog niet zeggen dat je weet hoe je een auto in elkaar moet zetten of hoe je een autobedrijf moet leiden.

Of wat Bukowsk zei:

Twijfel. Het scheurt je in tweeën.

Ik wéét dat imposter-syndroom aan het werk is als iemand mij de hemel in prijst en ik het niet echt kan geloven. Dat is het stomme. Ik weet wat er gebeurt. Maar het maakt het gevoel niet onschadelijk.

Nee.

Er is wel een andere manier die me helpt en misschien helpt het jou ook als je weer eens twijfelt over iets waarvan andere mensen zeggen dat je er goed in bent.

Het is een quote van schrijfster en burgerrechtenactivist Maya Angelou.

Ja, het zou best kunnen dat degene die zegt dat mijn boek GEWELDIG is, het niet bij het juiste eind heeft. Maar die persoon voelt zich wel GEWELDIG en FIJN en GETROOST door mijn woorden.

En dat is uiteindelijk wat telt. Wat mensen na afloop erbij voelen.

Dus als iemand je een compliment geeft en je twijfelt of dat objectief gezien wel klopt: het doet er niet toe. Het gaat erom hoe je ze hebt laten voelen en dat is het enige wat er echt toe doet.

Ik hoop dat je gedachten lief voor je waren vandaag 🪐.

Liefs,

Tomson

PS

Luister vanavond naar me 🌙 Mentaal gezond blijven en 🌙 Digitaal minimalisme. Of luister via Spotify of Apple podcast of andere podcastspelers.

PPS

Lees mijn blog 'geen ambitie hebben' op mijn blog.
​