✖ Tomson Darko woensdagmail
Elke woensdagavond een tomson darko tekst in je inbox. Over je eenzaam voelen in een club vol mensen. Over de toxiciteit van je eigen perfectionisme. Over de leegte die we soms allemaal voelen, maar niet met elkaar over praten.
Hoe kan een mens stoom afblazen?
Lieve Reader, In het boek Leven en wandel van Zorbás de Griek van Nikos Kazantzakis (1883–1957) probeert de hoofdpersoon een bruinkoolmijn te exploiteren in de jaren ’20 op het Griekse eiland Kreta. Hij krijgt hulp van de levenslustige Zorbás. Deze gozer heeft een fantastisch idee hoe ze op een handige manier de kolen uit de mijn naar beneden krijgen (hij wil een soort kabelbaan bouwen). Hij begint uit blijdschap te dansen. Zo manisch dat de verteller hem gebiedt te stoppen. Hij stapte de...
Locked
🪐 De herfst maakt alles moeilijker
Lieve Reader, Ik lees een boek van een oud-monnik die overal om zich heen god’s werk ziet. Ook al is hij een agnost, en ziet hij het woord ‘god’ meer als het grootste wat je nauwelijks kunt bevatten. Hij bedoelt: als hij in de tuin kijkt en libellen achter muggen en vliegen aan ziet jagen, en creperende kevers op hun rug ziet liggen, dat het hem een bepaalde magie van het leven geeft. Dat je het paradijs van het leven in het klein ziet. (Zo omschreef hij uiteraard niet zijn tuin. Zo zou ík...
De mens is geen raadsel
Lieve Reader, Nikos Kazantzakis (1883–1957) schreef dat de mens een raadsel is. Ik denk van niet. De mens is een mysterie. Een raadsel heeft een belofte in zich: kijk langer, onderzoek verder, en misschien beginnen de verborgen intenties zich te openbaren. Dan begin je de ander echt te begrijpen. Ik zeg: onmogelijk. Dit was mijn zomerboek. Man. Genieten met een G. Binnenkort meer over de levensfilosofie van dit boek. Namelijk: als je het allemaal niet meer weet, dansen. Iedere relatie die we...
Locked
🪐 One battle after another
Lieve Reader, Het begin van de fantastische film One Battle After Another (2025) is heel hitsig en gewelddadig. Een revolutionaire linkse groep, de “French 75”, bevrijdt opgesloten immigranten, pleegt bomaanslagen op politieke kantoren en overvalt banken. In een van de eerste scènes houdt Perfidia Beverly Hills (Teyana Taylor, 1990) de immigrantenpolitiecommandant Col. Steven J. Lockjaw (Sean Penn, 1960) onder schot. En ik kan je vertellen dat hij niet verstijft van angst, maar een stijve...
Locked
🪐 Je probeert vooral niet kopje onder te gaan
Lieve Reader, Je gedachten werken tegen je. Vooral op momenten van moeheid en tegenslag. Daar waar we zo hard aan gewerkt hebben de afgelopen periode, lijkt in een avond verdwenen te zijn. Je weet wel: zelfvertrouwen de toekomst rooskleurig zien niet elk woord van de ander ontleden tot de zwartste betekenis. Hoe kan het toch dat jarenlang therapie, dankboekjes en leren nee-zeggen niet tot een stalen schild leiden? Het is gewoon een korst die over een emotionele wond is gelegd. Een foute...
✖ je klaagt echt te weinig in het leven
Lieve Reader, Ik probeerde elke avond op te schrijven waar ik dankbaar voor ben. Na een paar dagen begonnen al die dankbetuigingen op elkaar te lijken en voelde ik me een clown die elke avond hetzelfde grapje vertelde. Ook bleef het knagen: naar wie toon ik dankbaarheid? Het ‘universum’ en ‘God’ tellen niet als antwoord. Daarnaast praatte Arnon Grunberg (1971) met me mee in mijn hoofd. Hij noemde ooit het opschrijven van dankbaarheid een fopspeen voor volwassenen. Om te ontsnappen uit de cel...
Locked
🪐 je klaagt echt te weinig in het leven
Lieve Reader, Ik probeerde elke avond op te schrijven waar ik dankbaar voor ben. Na een paar dagen begonnen al die dankbetuigingen op elkaar te lijken en voelde ik me een clown die elke avond hetzelfde grapje vertelde. Ook bleef het knagen: naar wie toon ik dankbaarheid? Het ‘universum’ en ‘God’ tellen niet als antwoord. Daarnaast praatte Arnon Grunberg (1971) met me mee in mijn hoofd. Hij noemde ooit het opschrijven van dankbaarheid een fopspeen voor volwassenen. Om te ontsnappen uit de cel...
✖ Herinneringen verdwijnen niet, de toegang wel
Lieve Reader, We onthouden meer dan we beseffen. Want een herinnering is slechts een pad in ons hoofd naar een cel met informatie toe. Hoe vaker je aan iets denkt, hoe sterker dat pad. En andersom geldt hetzelfde. Het zijn niet de herinneringen die verdwijnen, maar het pad ernaartoe. Je dacht er simpelweg te weinig aan. Dat is uiteraard ook het grootste gevaar met onze ogen gericht op een glasscherm. Het laat de tijd sneller voorbijgaan. Waardoor geen enkele ervaring een herinnering waard...
Locked
🪐 Herinneringen verdwijnen niet, de toegang wel
Lieve Reader, We onthouden meer dan we beseffen. Want een herinnering is slechts een pad in ons hoofd naar een cel met informatie toe. Hoe vaker je aan iets denkt, hoe sterker dat pad. En andersom geldt hetzelfde. Het zijn niet de herinneringen die verdwijnen, maar het pad ernaartoe. Je dacht er simpelweg te weinig aan. Dat is uiteraard ook het grootste gevaar met onze ogen gericht op een glasscherm. Het laat de tijd sneller voorbijgaan. Waardoor geen enkele ervaring een herinnering waard...
🪐Ben je wel perfectionistisch genoeg als je iets afmaakt?
Lieve Reader, Fernando Pessoa (1888–1935) schreef dat hij altijd verbaasd is als hij iets voltooit. Verbaasd en bedroefd. Mijn hang naar perfectie zou me moeten beletten iets te voltooien; hij zou me zelfs moeten beletten ergens aan te beginnen. Maar ik ben steeds verstrooid en doe het toch, met als resultaat geen product van mijn wil, maar van het tekortschieten daarvan. Ik heb hetzelfde. Als iets af is, is de onzekerheid gestopt en komt de passiviteit terug. Passiviteit is mijn...
Elke woensdagavond een tomson darko tekst in je inbox. Over je eenzaam voelen in een club vol mensen. Over de toxiciteit van je eigen perfectionisme. Over de leegte die we soms allemaal voelen, maar niet met elkaar over praten.