Elke woensdagavond een tomson darko tekst in je inbox. Over je eenzaam voelen in een club vol mensen. Over de toxiciteit van je eigen perfectionisme. Over de leegte die we soms allemaal voelen, maar niet met elkaar over praten.
Leven ervaren voor de verhalenHet eerste jaar nadat ik mijn kantoorbaan had opgezegd, heb ik zoveel geschreven. Bijna elke dag was hetzelfde. In de routine vond ik mijn geluk. Ik heb er alleen geen ‘actieve herinneringen’ aan. Maar er zijn wel 400 teksten geproduceerd. Bij het herlezen van sommige stukken kan ik me wel een boek herinneren dat ik las of een gevoel dat ik had. Maar echt een volwaardige herinnering van die dagen? Als de dagen hetzelfde zijn, onthoud je zo weinig en dat voelt zo verloren aan. Je hebt piekmomenten in je leven nodig. Maar tegelijkertijd: als je leven van sociale afspraak, naar feestje, naar event, naar festival gaat, wordt het ook troebel in je hoofd. Bij te veel prikkels, blijft ook niet veel ‘hangen’. Het stomme is ook nog dat sommige mensen gewoon niet zo’n goed geheugen hebben. Een vriendin van een goede vriend van mij heeft zich in anderhalve maand tijd vier keer aan mij voorgesteld. Het kan uiteraard zijn dat ze niet goed is in gezichten onthouden. Maar vier keer is wel heel veel. We hadden hele gesprekken met elkaar. En zelfs bij een hint aan die gesprekken ging er geen lampje in haar hoofd branden. Waarschijnlijk is ze een echte ‘nu’-lever, want er is geen vroeger in haar hoofd. Zoals in de film Memento van Christopher Nolan. Anyhow. We gaan minder over onze herinneringen dan we denken. Maar we kunnen wel beter ons best doen om ons geheugen te helpen. Verzamel herinneringen in de vorm van objecten, foto’s, dagboeknotities en ansichtkaarten.
Het doet echt wonderlijke dingen met het gevoel dat je leeft. En met je geheugen. Liefs, Tomson ps Ik heb op mijn blog geschreven: Lycaons en Keelut (In ons allen schuilt een weerwolf) pps Ik heb de afgelopen jaren een aantal spannende mails van iemand gekregen. Met een absurde ontknoping. Ik praat erover in mijn In slaap val podcast: 🌕🌙 Bajes ppps Mijn eerste drie boeken zijn in de bonus.
| |
Elke woensdagavond een tomson darko tekst in je inbox. Over je eenzaam voelen in een club vol mensen. Over de toxiciteit van je eigen perfectionisme. Over de leegte die we soms allemaal voelen, maar niet met elkaar over praten.