Elke woensdagavond een tomson darko tekst in je inbox. Over je eenzaam voelen in een club vol mensen. Over de toxiciteit van je eigen perfectionisme. Over de leegte die we soms allemaal voelen, maar niet met elkaar over praten.
✖ Wie zijn schaduw kent, verliest zich niet in het donker
Wie zijn schaduw kent, verliest zich niet in het donker
↓
Lieve Reader,
Het is niet je duisternis die je kapot maakt.
Het is je verzet ertegen.
We willen allemaal geloven dat licht genoeg is. Dat de duisternis vanzelf verdwijnt als we positief blijven.
Maar hoe meer je focust op het licht… hoe langer je schaduw wordt.
De donkerte is niet je vijand.
Het is een essentieel onderdeel van wie we zijn.
Een kalibratie. Een manier waarop het leven zichzelf verwerkt.
Zelfs op de enige plek waar de zon 24 uur per dag schijnt – de poolcirkel – wordt het op een gegeven moment donker.
Zeer donker.
Voor de Inuit betekent dit:
Introspectie.
Verhalen vertellen.
Familiebanden versterken.
(zie PS)
True detective S4 speelt zich af boven de poolcirkel. Het is een donkere serie (letterlijk).
De donkere periodes in ons leven zijn er om de band met ons diepere zelf te versterken.
We hebben ze nodig.
We hebben die slapeloze nachten nodig, waarin oude spoken uit het verleden onze gedachten vertroebelen.
We hebben die momenten nodig waarin een opmerking van een collega aanvoelt als een aanklacht tegen ons hele bestaan.
In de nacht lijkt alles groter. Onredelijker. Dramatischer.
Maar ergens in dat theatrale… zit een waarheid die ons iets probeert te vertellen.
Het is de Griekse godin Hekate (8e eeuw voor Chr.) die ons bezoekt. (zie PPS)
De godin van de nacht.
Met haar toorts schijnt ze niet om je gerust te stellen, maar om je de harde waarheid te tonen.
Ze zegt:
Wees niet bang voor het donker. Het is niet het einde.
Ze beschermt je niet tegen je schaduw. Ze beschermt je tegen het verliezen van jezelf erin.
Hoe gek het ook klinkt: Hekate is ook overdag aanwezig.
Iedereen heeft gedachten die je met niemand deelt.
Te sadistisch.
Te gemeen.
Te donker.
Die onderwereld zit in ons allen.
We hoeven niet te doen alsof die er niet is. We hoeven er niet voor weg te lopen.
Je voelt het meteen bij iemand die met die donkerte kan leven.
Ze hebben iets… onverklaarbaars.
Ze lijken zacht en vriendelijk, maar luisteren naar death metal in hun vrije tijd. (zie PPPS)
En toch klopt het precies.
Ze lopen er niet voor weg. Ze voelen die onderwereld als een deel van wie ze zijn.
Wie zijn schaduw kent, verliest zich niet in het donker.
Liefs,
Tomson
PS
True Detective seizoen 4 Night country (2024) speelt zich af boven de poolcirkel. Een groep wetenschappers verdwijnt tijdens de langste nacht. Later vinden ze hun naakte, bevroren lichamen terug in de sneeuw. Armen voor hun gezicht. Een schreeuw van afkeer bevroren in hun gelaat. Occulte symbolen op hun lichamen.
Politieagente Jodie Foster (1962) onderzoekt de zaak. (Ze is echt sexy. Vooral haar stem. Ja, ik heb een stemmenfetisj. Laat me.)
Je kijkt True Detective op HBO Max.
PPS
Psychofilosofen James Hillman (1926-2011) en Thomas Moore (1940) omschrijven Hekate als de godin van de nacht. Zie ook mijn favoriete boek Dark nights of the soul.
Ze bezoekt ons wanneer we niet kunnen slapen, maar ook overdag… Juist in die gedachten die je eigenlijk niet hoort uit te spreken.
Elke woensdagavond een tomson darko tekst in je inbox. Over je eenzaam voelen in een club vol mensen. Over de toxiciteit van je eigen perfectionisme. Over de leegte die we soms allemaal voelen, maar niet met elkaar over praten.